De meeste dierenartsen doen hun best om goed te communiceren. Maar geef toe, omdat ze in hun praktijkbubbel zitten, waar iedereen dezelfde medische termen en vak idioom gebruikt, vervallen ze ook af en toe in dat vakjargon of nemen ze shortcuts bij het uitleggen. Het is aan jou om ho-stop te roepen en te vragen om baby steps uitleg.

Hoe is de communicatie in de praktijk?

Nog even buiten het feit dat ik het erg fijn vindt om een klik te hebben met de dierenarts, wil ik heel graag uitgelegd krijgen in Jip & Janneke taal wat er nu precies aan de hand is. Ja natuurlijk, ik ken een hoop medische termen, maar als er iets met mijn kat is, dan denk ik in eerste instantie niet met mijn hoofd hè?!

Je hoort dat er iets mis is met je furrbaby….

En vaak dringt de rest niet meer tot je door. Ook al doe je stoer en knik je van ja, en misschien vraag je ook nog wel door. Heel vaak is er ook paniek en je zal de eerste niet zijn die thuis komt van een dierenarts bezoek en denkt….. ehhh wat moest ik ook al weer? Dus het is heel belangrijk dat de verschillende behandelingsopties worden doorgelopen, dat je uitleg krijgt over de noodzakelijke testen, en dat je samen die foto’s of testresultaten bekijkt. Wat mij betreft zouden instructies voor thuisverzorging altijd op papier mee gegeven moeten worden.

En ik vind het een geweldige service als de dierenarts ook beschikbaar is voor telefonisch overleg, zeker als je in een proces zit met testen en afwachten en uitzoeken welke behandeling er nou aanslaat. En nog fijner is het als er een mailtje komt met wat er besproken is, in geval van een wat heftig behandelingstraject. Over heftig gesproken...

Zeg eens eerlijk...

heb jij wel eens in het bekkie van je kat gekeken?

Ene oor in… andere oor uit?!